hello? [open]

Soepeltjes sprong hij van de ene op de andere rots. Armindo had zich voorgenomen om zich voortaan als Dex voor te stellen. En zich zelf ook zo aan te zullen spreken. De belachelijke naam Armindo die hij van zijn ouders had gekregen zou hij vast snel vergeten. Hij had immers veel beteren dingen te doen. Zo als dit nieuwe landschap verkennen. En keuren of hij het goed genoeg zou vinden om te blijven. Dex keek nieuwsgierig om zich heen. Zo te zien bevonden niet al deze stenen zich op het droge. Hij bekeek zijn eigen spiegelbeeld in het water. Vrijwel meteen toen hij verscheen schoot er een klein schooltje visjes uit een. En vluchten in het ondiepe water tussen de stenen. Er leek hier niet veel te beleven op deze lome lentedag. Met een zucht van verveling vlijde hij zich languit over een van de verwarmde stenen. Hopende dat er vanzelf een andere wolf in de buurt zou komen. Het maakte Dex niet zo veel uit wie het zou zijn , alles beter dan deze verveling.