Lucht je hartje topic

Ik ben echt helemaal klaar met die depressie, en ook met de mensen die dit niet serieus nemen. Ik kan niet meer naar school, ik kan geen huiswerk maken, ik kan me nergens op concentreren, en dit lekker terwijl ik volgend jaar mijn examen moet gaan doen. Ook is het mijn relatie voor m'n gevoel echt aan het verneuken. Tbh, ik heb het gevoel dat ik alles aan het verneuken ben. Mijn toekomst, mijn leven, mijn vriendschappen, mijn relatie, dit forum, de band met mensen van wie ik hou, etc. Het enige wat ik nog doe is in mijn bed of op de bank liggen en huilen. Huilen om alles. Ik heb het gevoel dat mijn vrienden, familie en vriendin echt beter verdienen, want het duurt nu al 2 jaar tot mijn therapie in gaat. Ik ben het wachten zat. Ik ben ''ja volhouden het komt goed!" ook zat. Alles. In het ''nieuwe admin'' topic hadden de meeste waarschijnlijk wel gelezen dat deze er is gekomen omdat ik niet vol op actief kan zijn, en tja, dit is dus een groot deel van de reden.

Ik weet echt precies wat je doormaakt. Ik heb hier zelf ook dik 3 á 4 jaar heel erg last van gehad en heb er nog steeds zo nu en dan last van, maar dat heeft met een andere reden te maken.. (tis minder geworden nadat we gingen uitzoeken wat er precies aan de hand was en er mogelijke redenen zijn gevonden, maar dat zijn we nog steeds aan het onderzoeken). Ik heb zelf ook echt dagen achtereen op bed gelegen en zitten janken, omdat alles geen nut leek te hebben en het zelfs zo voelde. Ook als ik dacht iets nuttigs te vinden, wilde m'n lichaam maar niet meewerken. Dat laatste duurde meestal echter maar een paar uur en mijn depressies houden zelden langer dan 1 of 2 dagen aan (hoewel ze soms om de 2/3 dagen weer terugkwamen), maar dat maakt het nog steeds niet minder leuk. Ik heb zelfs een aantal keren erover nagedacht hoe het zou zijn om zelfmoord te plegen, maar elke keer als die gedachten langs komen word ik ook boos op mezelf omdat ik dat de makkelijke weg uit vind en niet van plan de wereld zijn/haar zin te geven door er een eind aan te maken. Zo zwak ben ik niet, en zo zwak wil ik niet zijn, om het allemaal maar even zo te zeggen. (excuses als dit een beetje extreem word, als je snapt wat ik bedoel)
Anyways, hoe ik het zelf altijd langzaam weet weg te werken is of door dingen te doen/kijken die ik leuk vind en me zeker weten aan het lachen maken (lezen of anime kijken. Soms met vrienden praten en gewoon gestoord zijn, maar anime werkt voor mij meestal het best of ik kijk gewoon naar grappige momenten ervan op YouTube) of ik schrijf het allemaal weg (of het nou op een forum is of niet). Een account op WS is gedeeltelijk gevormd door mijn depressies en die wolf heeft me als ik er allemaal op terugkijk ontzettend veel geholpen, omdat hij uiteindelijk gewoon een deel van mij is geworden en ik het gevoel heb dat wat er ook gebeurd, hij altijd bij me zou zijn (klinkt misschien wat vreemd, maar hey, sommige mensen hebben dat met overleden personen/dieren (waaronder ikzelf overigens)). Wat ik ook weleens doe is belachelijke muziek opzetten met lachwekkende teksten en dan keihard meeblèren of zoveel mogelijk knuffels bij elkaar rapen en dan gewoon janken en niets tegenhouden. Je lichaam houdt dat tenslotte ook maar zo lang aan een stuk door vol.
Ik weet dat je dit vast al weet en dat het duizendere keren is gezegd tot je er kotsmisselijk van word, maar het komt uiteindelijk allemaal goed. En als je iemand nodig hebt om tegenaan te zeiken mag je altijd een bericht van 10.000+ woorden in m'n inbox droppen :'3 volgens mij kan actieforum dat niet eens aan, but screw that cx