Bad Blood

<sub>Haar witte poten roffelde over de grond en haar kin was besmeurd met bloed, van een hert weliswaar. Het kadaver had ze achtergelaten, maar dankzij het hertenbloed kreeg ze dorst. Daarom namen haar poten haar mee naar het meer, wat prachtig blauw was in de late middagzon. Eindelijk voelde haar poten de verandering van grond en even later stormde ze het bos uit. De modder spatte tegen haar poten, maar de dorst won het van haar manieren. Haar tong raasde over het water en probeerde zoveel mogelijk water in haar bek te gooien. Het bloed begon langzaam uit haar witte vacht te gaan, maar helaas bleef er een redelijk rode kleur zitten. Dankzij een geluidje werden haar witte oortjes naar achteren gespitst en gealarmeerd stak ze haar neusje de lucht in.

››Eerst Mider en sorry het is trash, maar ik moet even terug in het wolf-rpg'en komen :'D</sub>

Langzaam, heel langzaam bewoog de reusachtige, witte wolf zich voort. Hij volgde het hert nu al een paar honderd meter, duidelijk het beest willen gebruiken voor zijn middagmaal. Hij maakte nauwelijks geluid, slechts de bladeren die tegen zijn dikke vacht aanritselden waren te horen. Maar nu leek een of ander beest het hert voor zich te nemen. Met woedende ogen had Mider haar aangekeken. Hoe ze langzaam zijn middagmaal had opgegeten, zijn maal wat hij al zo lang achtervolgde, recht voor zijn neus weggekaapt. Daar moest iets aan gebeuren. De teef, dat rook hij tenminste toen hij zijn neus even de kost gaf, was net zo wit als hem en hij wilde net haar confronteren, op een niet al te aardige manier, toen de witte wolf er van door schoot. Even keek Mider naar het karkas van het hert, er was weinig maar van over. De wolf gromde kwaad en keek in de richting waar de teef naartoe was gerend. Het meer. Ze had waarschijnlijk dorst gekregen van al dat eten.
Mider had een nieuwe prooi voor ogen. Hij zette zich af en volgde het spoor en de geur van de witte wolvin. Die zou hier niet zo makkelijk vanaf komen. Het was niet moeilijk om haar te vinden, haar geur was vers en het spoor was ook niet moeilijk te volgen. Niet veel later had hij de teef gevonden, drinkend bij het grote meer. Ze had hem opgemerkt, stak haar neus in de lucht. 'Jij.' Gromde hij onvriendelijk terwijl hij dichterbij liep en op ongeveer drie meter afstand bleef staan. 'Jij hebt mijn lunch afgepakt.' Zei hij en hij verminderde de afstand naar twee meter. Daar bleef hij vijandig tegenover de teef saan. Eens kijken wat ze allemaal te zeggen had.

Een witte wolf kwam arrogant tussen de struiken door en lichtjes snoof de wolvin. Haar oren draaide zich naar achteren door de kwade toon van de wolf, maar net zo arrogant stak ze haar neus de lucht in. "Jouw naam stond er niet op, dus technisch gezien heb ik hem helemaal niet afgepakt. Ik heb hem gewoon eerder kunnen vangen dan jij." Haar blauwe ogen staarde de wolf uitdagend aan. Hoe durfde hij haar ervan te beschuldigen te stelen, als niks hier echt van iemand was. Ze likte langs haar zwarte lippen, maar liet het bloed er nu bewust opzitten. Gewoon voor de gein, om te laten zien dat zij hier de sterkere was -aangezien zij de prooi had kunnen vangen.

Ze was duidelijk niet bang of geschrokken van hem. Een grote fout. Het maakte Mider alleen maar kwader. Als een wolf van zijn grootte hem het pad kruiste zou hij zeker wel onder de indruk zijn. Misschien niet in dit universum, maar toch. De wolvin leek alleen maar arrogant terug te reageren. Mider liet een grom horen, kort maar krachtig. "Jouw naam stond er niet op, dus technisch gezien heb ik hem helemaal niet afgepakt. Ik heb hem gewoon eerder kunnen vangen dan jij." Oh, gingen we zo beginnen. 'Je had op je omgeving kunnen letten en kunnen zien dat ik op het punt stond om hem aan te vallen.' Grauwde hij naar de wolvin. Weer zette hij een paar stappen in haar richting. Mocht er een gevecht uitbreken tussen de twee, dan zou hij sowieso winnen. Hij was sterker, groter, hij was gewoon beter in alles dan haar. Hij was tenslotte een reu, een teef kon niets anders dan voor jongen zorgen en dat was het. Het liefst zou hij nu al haar keel kapot bijten, maar hij hield zich in. Het zou waarschijnlijk niet handig zijn voor zijn positie bij Ace. Die moest hij goed behouden mocht hij het ooit ver schoppen.