Afterglow

Naevia draafde in een ontspannen tred door het bos. De bomen strekten verder dan ze kon kijken en haar neus werd overspoeld met heerlijke prooigeuren. Ze had net haar grootste honger weten te stillen met een konijn, makkelijke prooi, en struinde vrolijk verder. Dit bos was echt de eerste normale plek waar ze was in dit verdomde gebied. Ze was verdwaald geweest op kliffen, woestijnen en rare wouden. Dit was het eerste gebied waar ze zich op haar gemak voelde. Hier kon ze best leven.
Ze snoof de frisse lucht op en nam de geluiden in zich op. Geritsel in de bosjes, gefluit in de bomen, krabbelende pootjes onder de grond. Maar ook iets anders viel in haar oorschelpen. Zwaardere voetstappen die door de bosgrond marcheerden. Naevia stak haar neus in de lucht en rook al snel een mannelijke geur. Kort dacht ze na of ze wel wéér een aanvaring met een andere reu wilde, maar de keuze was snel gemaakt en ze zette koers naar de onbekende soortgenoot.
Al snel kwam een bruine reu op haar blikveld. Haar mondhoeken trokken omhoog en ze versnelde haar pas en schoot uit de bosjes en knalde met volle vaart tegen zijn flank in. Kort rolde ze over de bosgrond voordat ze zichzelf weer overeind hees en keek met haar bleekgele ogen de reu uitdagend aan. Ze sprak geen woord, maar haar blik zei boekdelen terwijl ze haar spieren aanspande, een tegenaanval verwachtend.